Mijn werk
 
 
Dierenleed in het vriesvak
 

Installatie “Dierenleed In Het Vriesvak”

In mijn dagelijkse zoektocht als mens/kunstenaar naar de zin van zowat alles, ben ik lang nog niet zo verbitterd over ons mooie mensvolkje. Maar toch begon ik me schuldig te voelen over het bloed dat echt kleefde aan mijn dagelijks lapje dierenleed…
Twee jaar verzamelde ik materiaal en beelden, hiervan maakte ik vorige zomer en de zomer van 2003 een installatie die ik drie weken kon exposeren in Tilburg.
Dit werk ligt me nauw aan het hart en heeft zelfs mijn voedselpatroon veranderd, en ik geloof dat ik hiermee nog meer mensen over de streep kan trekken.

Hier volgt een omslachtige omschrijving/ visie van "Dierenleed In Het Vriesvak". Ik hoop dat ik hiermee wat duidelijkheid schep over de beelden die je te zien krijgt. Mag ik je aanraden eerst de beelden (bijlagen) te bekijken, dan is de tekst verhelderend.
Ik hoop dat jullie begrijpen dat deze foto’s enkel een indruk geven heeft van de wekelijkheid

Dit kunstwerk is niet louter bedoeld om de esthetische waarde, hoewel ik zeer tevreden ben over de installatie op zich.
Ik heb gebruik gemaakt van dia’s waarmee ik afbeeldingen laat zien van dierenleed, waarvan ik een “mooie” selectie van het net haalde. Deze beelden heb ik als het ware “aangekleed” met mijn installatie.
De installatie bestaat uit twee kamers, twee stoffen tenten aan het plafond, om de sfeer binnen te creëren .Eigenlijk loop je dus in mijn werk, (wat het mij mogelijk maakt om het werk makkelijk te verplaatsen, qua ruimte heb ik minimaal drie bij vijftien meter nodig, maar ook in een grotere ruimte b.v. zaal is het werk als installatie / blikvanger mogelijk).

In de eerste kamer kom je het restaurant binnenwandelen. Het licht (black light) zorgt voor een dromerige sfeer. Heel snel merk je naast de koele kilte dat deze ruimte uitstraalt door al het “wit”. Het dromerige maakt al snel plaats voor iets wat meer op een nachtmerrie lijkt als de toeschouwer begint te letten op de taferelen verwerkt in het porselein.(afbeeldingen van leed om vlees ).
De kooitjes stellen ons mensen voor, die dit oogluikend pikken.

De tweede kamer “de rouwkamer” kan je bereiken als je doorloopt vanuit het restaurant. Hier moet de toeschouwer door een gang van gruwelbeelden. Het effect hiervan is dat mensen eerst niet goed zien wat ze zien, afgeleid door het bewegende schaduwspel vervaardigd uit echte dierenbotjes (zonder dierenleed verkregen!)
In de rouwkamer heb ik ook dankbaar gebruik gemaakt van enkele “geschenkjes”van onze Schepper zelve. De humorelementen (pluche dieren in rouwkledij. / engeldieren) dienen de toegankelijkheid van mijn boodschap, zodat de mensen letterlijk blijven stilstaan bij de gruwelbeelden die ik hen laat zien: een reeks afbeeldingen geprojecteerd (diacarrousel van 100 afbeeldingen) op de achterste wand van de tent. Op de achtergrond hoor je ”the great gig
in the sky”van Pink Floyd om het geheel wat dramatischer te maken. (in de praktijk bleek het ongeveer één minuut te duren voor mensen sprakeloos stonden te kijken.)

 

Waar zijn mensen tegenwoordig nog van gechoqueerd?
Dit verschijnsel zal je vast ook opgevallen zijn  …
“Voor het slagen van het kwaad is niets anders nodig dan dat goede mensen niets doen” is de overtuiging van Martin Luther King die ik ten zeerste deel. Ik vind het soms pijnlijk om te zien hoe wij mensen beelden van leed als amusement verorberen, bij het eten van ons dagelijks potje dierenleed (en hier valt deze laatste voor deze afgestompte consument nog onder de categorie “al gezien, zap…”)
Deze goede mensen kunnen het ook niet helpen, en zijn enkel een gevolg van…
Willen we wel nadenken over het op zeer-smakelijke-manier-voorverpakt rood lapje, waardoor we alle contact met het beestje op zich totaal kunnen negeren?
Ik hoop dat ik deze mensen bij het zien van “Dierenleed In Het Vriesvak” (al is het maar één keer) stilstaan bij het leed waar we daadwerkelijk aan meedoen als we een lapje vlees (liefst 300 gr!) in de pan gooien.
Dus ja, als we niets doen…

Persoonlijk hoop ik dat “Dierenleed In Het Vriesvak” dus ook jullie hart niet koud laat, want met dit soort installaties ben ik nog steeds afhankelijk van het begrip en de hulp van mensen zoals jullie, om me daadwerkelijk te laten zien…

 

 

 
     












  Dierenleed in het vriesvak (restaurant) 2003  











  Dierenleed in het vriesvak (rouwkamer) 2003